Wróć do schematu

Kwalifikacja „Zarządzanie gospodarowaniem odpadami: transport – odpady niebezpieczne”

Data utworzenia:
Pobierz PDF
Schemat_Szkocja_nowa_strukturaCERTYFIKACJAWERYFIKACJADOKUMENTOWANIEIDENTYFIKOWANIETAKTAKTAKNIETAKNIENIENIEWydanie CertyfikatuKompetencji TechnicznychZatwierdzenie rezultatów oraz wydanie Certyfikatu Kwalifikacji AkademickiejWniosek asesora o wprowadzenie wyników kandydata do internetowego systemu zarządzaniaPozytywnerozpatrzenieProceduraodwoławczaEwaluacjapozytywnaEwaluacja procesu weryfikacji efektów uczenia się dokonana przez wewnętrznego ewaluatoraPozytywnerozpatrzenieProceduraodwoławczaPotwierdzenieefektówuczenia sięUzupełnienie braków w dowodachAnaliza dowodów dla 12 zestawów efektów uczenia się przez asesora (po analizie każdego z 3 zestawów spotkanie z kandydatem)Wizyty asesora w miejscu pracy kandydataPrzyporządkowanie przez asesora i kandydata zebranych dowodów do kryteriów weryfikacjiUzgodnienie przez asesora i kandydata strategii ubiegania się o kwalifikację, w tym szczegółów procesu weryfikacjiDostarczenie dowodów na posiadanie efektów uczenia się - kompletowanie porfolio przez kandydataRejestracja kandytataStworzenie folderu kandydata, w którym będą umieszczane dowody na posiadanie efektów uczenia się i innego rodzaju dokumentySpotkanie wprowadzające asesoraz kandydatemWstępny wywiad telefonicznydotyczący kompetencji kandydataSTART

1. Kraj pochodzenia, Nazwa instytucji

  • Szkocja
  • International Centre for the Environment Resource Management and Sustainability Limited, ICERMS

2. Strona internetowa instytucji

3. Nazwa kwalifikacji, której dotyczy dobra praktyka

Zarządzanie gospodarowaniem odpadami: transport – odpady niebezpieczne (Managing Waste Operations: Transfer – Hazardous Waste)

7. poziom Szkockiej Ramy Kwalifikacji (ang. Scottish Credit and Qualifications Framework – SCQF)

5. poziom Europejskiej Ramy Kwalifikacji (ang. European Qualifications Framework – EQF)

4. Krótki opis procesu walidacji

Walidacja dla kwalifikacji „Zarządzanie działaniami związanymi z gospodarowaniem odpadami: transport – odpady niebezpieczne składa się z następujących czterech etapów:

  • identyfikowanie doświadczeń kandydata na podstawie rozmowy,
  • dokumentowanie doświadczeń kandydata (opracowanie portfolio),
  • weryfikacja doświadczeń kandydata,
  • certyfikowanie.

Kluczową rolę w walidacji pełni asesor, będący przedstawicielem instytucji przeprowadzającej walidację, który zapewnia kandydatowi wsparcie w trakcie całego procesu oraz weryfikuje posiadanie efektów uczenia się pogrupowanych w 12 zestawów.

Każdorazowo proces weryfikacji posiadania efektów uczenia się przez kandydata objęty jest ewaluacją wewnętrzną, a okresowo również ewaluacją zewnętrzną, przeprowadzaną przez Szkocki Urząd do spraw Kwalifikacji (SQA) oraz lokalne oddziały Rady ds. Szkolenia i Doradztwa w zakresie Gospodarowania Odpadami (WAMITAB) (więcej w pkt. 12.3).

5. Szczegółowy opis procesu walidacji

5.1. Identyfikowanie doświadczeń kandydata na podstawie rozmowy

Asesor przeprowadza rozmowę telefoniczną z potencjalnym kandydatem, aby określić jego kompetencje oraz wiedzę i doświadczenie odpowiednie dla danej kwalifikacji.

5.2. Dokumentowanie doświadczeń kandydata

Potencjalny kandydat, który zamierza uzyskać kwalifikację zawodową, powinien przedstawić w instytucji przeprowadzającej walidację następujące dokumenty dotyczące posiadanego doświadczenia:

  • aktualne CV;
  • oświadczenie dotyczące posiadanych kompetencji;
  • wypełniony kwestionariusz wstępny dla kandydata.

ICERMS przydziela kandydatowi asesora, który będzie z nim współpracował w trakcie całego procesu walidacji (do tego celu nie angażuje się osób prowadzących szkolenia ani mentorów).

Asesor umawia się z kandydatem na spotkanie wprowadzające. To ważny element procesu walidacji. Umożliwia to asesorowi:

  • osobiste zapoznanie się z kandydatem;
  • ocenę kandydatury danej osoby na podstawie przedłożonych przez nią dokumentów;
  • ocenę adekwatności miejsca pracy kandydata pod kątem procesu weryfikacji zgodnie z listą kontrolną instytucji przeprowadzającej walidację;
  • określenie możliwego zaangażowania pracodawcy kandydata w proces weryfikacji;
  • zapoznanie kandydata z kwalifikacją, procesem jej nadawania, procedurami obowiązującymi w instytucji przeprowadzającej walidację, funkcjami osób zaangażowanych w walidację oraz z prawami i obowiązkami samego kandydata;
  • przekazanie oraz wypełnienie dokumentacji instytucji przeprowadzającej walidację oraz dokumentacji SQA i WAMITAB, w tym:
    • formularza rejestracyjnego kandydata instytucji przeprowadzającej walidację,
    • instrukcji wyjaśniającej kandydatowi procedurę walidacji,
    • informacji na temat firmy lub zakładu pracy,
    • formularza rejestracyjnego kandydata WAMITAB;
  • przekazanie kandydatowi Przewodnika po kwalifikacji zawierającego szczegółowy opis kwalifikacji;
  • zaznajomienie kandydata z procedurą odwoławczą.

Dodatkowo kandydat otrzymuje teczkę, w której w trakcie procesu dokumentowania efektów uczenia się będzie umieszczał i przechowywał zgromadzone dowody i innego rodzaju dokumenty. Jest to rodzaj portfolio – kandydat uzupełnia je po zdobyciu kolejnych zestawów efektów uczenia się składających się na kwalifikację. W folderze Dropbox umieszcza się elektroniczną wersję portfolio kandydata. Zadaniem asesora jest sprawdzenie udostępnionych przez kandydata dokumentów i przekazanie mu informacji zwrotnej na ich temat drogą elektroniczną.

Portfolio jest podzielone na sekcje dotyczące:

  • instytucji przeprowadzającej walidację / SQA / WAMITAB;
  • informacji o kwalifikacji, które podzielone są na części poświęcone każdemu z 12 zestawów efektów uczenia się; kandydat umieszcza w nich dowody i odpowiedzi na ewentualne pytania asesora kierowane do poszczególnych fragmentów portfolio;
  • raportu asesora;
  • raportu ewaluatora wewnętrznego.

Po odbyciu spotkania wprowadzającego z asesorem kandydat jest rejestrowany w instytucji przeprowadzającej walidację oraz przez SQA i WAMITAB. W WAMITAB rejestracji dokonuje się na podstawie formularza zgłoszeniowego przesłanego e-mailem, a w SQA poprzez internetowy system zarządzania kandydatami (SQA Connect). Proces przeprowadzany jest przez koordynatora procesu walidacji z instytucji przeprowadzającej walidację, który jest jedyną osobą przeszkoloną i upoważnioną do używania tego systemu.

Od momentu założenia teczki kandydat kompletuje dowody na posiadanie efektów uczenia się.

Już na spotkaniu wprowadzającym lub podczas późniejszych rozmów kandydat  i asesor uzgadniają strategię ubiegania się o kwalifikację, w tym szczegóły procesu weryfikacji. Ustalają m.in. liczbę wizyt asesora w miejscu pracy kandydata. Liczba ta jest dostosowywana do potrzeb kandydata; może zostać zmniejszona lub zwiększona w zależności od postępów kandydata w procesie ubiegania się o kwalifikację (należy zaznaczyć, że poza tymi wizytami asesor stale wspiera kandydata, pozostając z nim w kontakcie telefonicznym i mailowym).

Strategia obejmuje przede wszystkim plany dotyczące sposobu zdobycia każdego z 12 zestawów efektów uczenia się składających się na kwalifikację. Kandydat otrzymuje:

  • plan weryfikacji zestawu nr 1;
  • pytania i odpowiedzi dotyczące zestawu nr 1;
  • wyciąg z Przewodnika po kwalifikacji zawierającego efekty uczenia, kryteria i metody weryfikacji dla zestawu nr 1.

Pytania i odpowiedzi zostały opracowane tak, żeby można było określić, czy kandydat ma odpowiedni poziom wiedzy, aby uzyskać efekty uczenia się składające się na dany zestaw.

Asesor wraz z kandydatem przyporządkowuje  zebrane dowody do kryteriów weryfikacji. Podstawą do przeprowadzenia tej procedury jest wyciąg z Przewodnika po kwalifikacji dla zestawu nr 1.

5.3. Weryfikacja doświadczeń kandydata

Na etapie weryfikacji wdrażana jest opracowana wcześniej strategia ubiegania się o kwalifikacje.

Asesor (zgodnie z ustalonym wcześniej planem) odwiedza kandydata w jego miejscu pracy.

Jednocześnie analizuje dowody kompletowane przez kandydata.

Na podstawie dowodów oraz wizyt w miejscu pracy asesor podejmuje decyzję o potwierdzeniu efektów uczenia się składających się na dany zestaw. Po potwierdzeniu zestawu nr 1 efektów uczenia się odbywa się spotkanie z asesorem dotyczące postępów kandydata. Następne spotkania tego rodzaju mają miejsce zazwyczaj po zdobyciu trzech kolejnych zestawów.

Gdy kandydat zdobędzie wszystkie 12 zestawów, umówiona zostaje ostatnia wizyta w miejscu pracy kandydata, podczas której asesor może wykonać następujące czynności:

  • sfinalizować proces przygotowywania portfolio kandydata zawierające dowody na posiadanie efektów uczenia się składających się na wszystkie 12 zestawów;
  • wyjaśnić wątpliwości, które pojawiły się podczas spotkań lub gromadzenia dowodów przedstawionych przez kandydata (na przykład: prośba o dodatkowe materiały);
  • przeprowadzić w towarzystwie kandydata wizytację w miejscu jego pracy w celu upewnienia się, że dowody przedstawione w portfolio pokrywają się z zadaniami faktycznie wykonywanymi na miejscu;
  • ostatecznie zatwierdzić portfolio w porozumieniu z kandydatem oraz wyjaśnić następny krok procesu walidacji.

Następnie asesor przygotowuje portfolio do prezentacji przed ewaluatorem wewnętrznym, który poddaje ewaluacji proces podejmowania decyzji dla 3 z 12 zestawów efektów uczenia się (w przypadku opisywanej kwalifikacji do dokonania ewaluacji wymagana jest 25-procentowa próba). Przygotowanie portfolio zajmuje asesorowi średnio jeden dzień. Ewaluacja wewnętrzna również trwa zazwyczaj jeden dzień, a raport ewaluatora wewnętrznego przekazywany jest asesorowi razem z portfolio.

Proces weryfikacji regulują dwa dokumenty opisujące szczegółowe wytyczne w tym zakresie:

  • ogólne wytyczne dotyczące kwalifikacji zawodowych;
  • szczegółowe wytyczne dotyczące kwalifikacji zawodowych w sektorze gospodarowania odpadami.

Jeśli proces weryfikacji i ewaluacji wewnętrznej przebiegł bez zastrzeżeń, asesor prosi koordynatora procesu walidacji o wprowadzenie wyników kandydata do internetowego systemu zarządzania kandydatami (na przykład SQA Connect).

5.4. Certyfikowanie

W odniesieniu do kwalifikacji w sektorze gospodarowania odpadami istnieje formalne porozumienie dotyczące potwierdzania efektów wcześniejszego uczenia się. Szczegółowe wytyczne zostały opracowane przez WAMITAB i przekazane wszystkim instytucjom przeprowadzającym walidację. Na podstawie warunków tego porozumienia instytucja przeprowadzająca walidację uruchamia procedurę formalnego potwierdzenia efektów uczenia się osiągniętych przez kandydata, czyli certyfikowania. Jest to proces dwuetapowy.

Najpierw potwierdzane są  efekty uczenia się z zakresu kwalifikacji akademickiej poprzez portal internetowy SQA Connect. W ciągu 2–3 tygodni kandydat otrzymuje od SQA certyfikat potwierdzający zdobycie kwalifikacji akademickiej oraz zestawienie osiągnięć.

W kolejnym kroku kandydat musi przesłać certyfikat i zestawienie osiągnięć do WAMITAB, który wyda kandydatowi certyfikat kompetencji technicznych w danej dziedzinie.

6. Metody walidacji

Kluczowymi dla omawianej kwalifikacji metodami walidacji są:

  • wywiad,
  • gromadzenie i analiza dowodów,
  • obserwacja w miejscu pracy.

Na etapie identyfikowania kluczową metodą jest swobodny wywiad (zadawanie pytań i udzielanie odpowiedzi), który rozpoczyna się już w czasie rozmowy telefonicznej i kontynuowany jest na wstępnym spotkaniu.

Na etapie dokumentowania, obok wywiadu stosuje się głównie metodę gromadzenia dowodów mających udokumentować efekty uczenia się kandydata.

Z kolei w celu weryfikacji efektów uczenia się przypisanych do tej kwalifikacji stosuje się analizę zgromadzonych dowodów uzupełnioną o obserwację w miejscu pracy.

Wskazówki na temat metod weryfikacji stosowanych do oceny kandydata w zakresie kwalifikacji, o którą się ubiega, zawiera Przewodnik po kwalifikacji. W nowo opracowywanych kwalifikacjach na etapie weryfikacji rezygnuje się z gromadzenia dowodów w postaci dokumentów uzyskanych w miejscu pracy na rzecz wywiadu oraz obserwacji w miejscu pracy. ICERMS, w porozumieniu z kandydatami, nadal wykorzystuje dowody uzyskane w miejscu pracy w formie dokumentów lub fotografii, aby uzasadnić weryfikację dokonaną na podstawie wywiadu.

Należy pamiętać, że posiadanie efektów uczenia się można zweryfikować na podstawie wywiadu, jeśli odpowiedzi kandydata jasno wskazują, że ma on niezbędną wiedzę lub przynajmniej potrafi do niej dotrzeć, korzystając ze źródeł dostępnych w miejscu pracy lub w internecie. Jednak nie to jest dowód na osiągnięcie efektów uczenia się kandydata, a na jego umiejętność udzielania odpowiedzi na zadane pytania. Aby mieć pewność, że kandydat rzeczywiście osiągnął efekty uczenia się umożliwiające spełnienie kryteriów weryfikacji, instytucja przeprowadzająca walidację powinna wymagać od kandydata przedstawienia dowodów z miejsca pracy potwierdzających jego bezpośrednie zaangażowanie w realizację konkretnych zadań uwzględnionych w zestawie efektów uczenia się. Dowody te mogą przyjąć formę dokumentu, fotografii, nagrania wideo lub oświadczenia świadka.

Kandydat musi wypełnić oświadczenie, w którym potwierdza, że dowody zgromadzone w postaci dokumentów załączonych do portfolio są wytworami jego własnej pracy lub pracy wykonanej przez innych, ale pod kierunkiem kandydata.

7. Rezultaty walidacji

Możliwym rezultatem walidacji jest zdobycie:

  • całej kwalifikacji,
  • pojedynczego zestawu składającego się na kwalifikację,
  • kilku zestawów składających się na kwalifikację.

8. Zasoby kadrowe

W ICERMS wyróżniono pięć kluczowych funkcji w procesie walidacji:

  • Kierownik instytucji przeprowadzającej walidację – zazwyczaj wybierany spośród starszych asesorów lub ewaluatorów wewnętrznych. Odpowiada on za zarządzanie instytucją przeprowadzającą walidację oraz przydzielanie asesorów i ewaluatorów wewnętrznych do kandydatów.
  • Asesor – pracownik instytucji przeprowadzającej walidację, jego mianowanie podlega zatwierdzeniu przez SQA (na podstawie CV przesłanego do SQA). Większość asesorów to byli lub emerytowani menadżerowie z doświadczeniem w zarządzaniu działaniami związanymi z gospodarowaniem odpadami, posiadający dogłębną wiedzę na temat procedur branżowych oraz systemów kwalifikacji zawodowych. Podlegają systemowi ustawicznego doskonalenia zawodowego (Continuing Professional Development, CPD) i corocznie przekazują raport CPD do SQA. Raport ten zawiera szczegółowy rozkład osobogodzin spędzonych na pełnieniu funkcji asesora oraz dokładną liczbę weryfikowanych kandydatów. Asesor musi posiadać kwalifikację w zakresie weryfikacji kandydatów.
  • Ewaluator wewnętrzny – pracownik instytucji przeprowadzającej walidację, jego mianowanie podlega podobnej procedurze jak mianowanie asesora. Większość ewaluatorów wewnętrznych to byli lub emerytowani menadżerowie z doświadczeniem w zarządzaniu działaniami związanymi z gospodarowaniem odpadami, posiadający dogłębną wiedzę na temat procedur branżowych oraz systemów kwalifikacji zawodowych. Ewaluatorzy wewnętrzni również podlegają systemowi CPD i corocznie przekazują raport CPD do SQA. Raport ten zawiera szczegółowy rozkład osobogodzin spędzonych na ewaluacji wewnętrznej oraz dokładną liczbę przeprowadzonych ewaluacji wewnętrznych. Ewaluator wewnętrzny musi posiadać kwalifikację w zakresie ewaluacji wewnętrznej. W małych ośrodkach często zdarza się, że asesorzy są również ewaluatorami wewnętrznymi i jest to akceptowalne pod warunkiem, że ta sama osoba nie jest asesorem i ewaluatorem wewnętrznym dla tego samego kandydata.
  • Koordynator procesu walidacji – pracownik instytucji przeprowadzającej walidację pośredniczy w przekazywaniu informacji między instytucją a SQA. Nie ma szczególnych wymagań dotyczących umiejętności i kompetencji koordynatora, jednak przy pełnieniu tej funkcji ważne jest rozumienie systemu kwalifikacji zawodowych .
  • Ewaluator zewnętrzny – zatrudniany przez SQA, zwykle jest to starszy specjalista ds. kwalifikacji zawodowych, wybierany z sektora odpowiedniego dla jego obowiązków w zakresie ewaluacji zewnętrznej. Ewaluator zewnętrzny jest odpowiedzialny za wizyty w instytucjach przeprowadzających walidację w ramach systemu zapewniania jakości SQA. Wyróżnia się trzy rodzaje wizyt:
  1. coroczna ewaluacja instytucji przeprowadzającej walidację;
  2. ewaluacja instytucji przeprowadzającej walidację powiązana z wnioskiem instytucji o możliwość nadawania nowych kwalifikacji;
  3. okresowa ewaluacja funkcjonowania systemu walidacji.

Ewaluacja zewnętrzna w małych ośrodkach takich jak ICERMS trwa nie dłużej niż jeden dzień roboczy. W przypadku pierwszego i trzeciego rodzaju wizyt raport z ewaluacji zewnętrznej jest przygotowywany na zakończenie wizyty i od razu udostępniany ewaluowanej instytucji w formie elektronicznej. W drugim przypadku raport jest przekazywany instytucji drogą e-mailową zwykle w ciągu tygodnia od wizyty.

9. Warunki organizacyjne i materialne

Zgodnie ze standardami SQA kandydaci nie mogą zdobyć 12 zestawów efektów uczenia się składających się na kwalifikacje dotyczące gospodarowania odpadami w okresie krótszym niż trzy miesiące od rejestracji. Kandydaci zdobywają zwykle kwalifikację w ciągu 6–18 miesięcy w zależności od tego, ile czasu poświęcają lub mogą poświęcić na to zadanie, co w dużej mierze wiąże się z ich zaangażowaniem w proces walidacji.

Aby zapewnić możliwość przeprowadzania walidacji, ICERMS zatrudnia trzech pracowników pełnoetatowych oraz dwóch pracowników na część etatu. Dysponuje również warunkami technicznymi niezbędnymi do prowadzania rozmów telefonicznych i korespondencji e-mailowej z kandydatami oraz rejestrowania kandydatów w systemie cyfrowym. Zapewnia również kandydatom dostęp do usługi Dropbox. ICERMS posiada własną stronę internetową, na której zawarte są informacje dotyczące samego ośrodka i prowadzonej w nim walidacji, a także profil na portalu LinkedIn.

10. Zapewnienie jakości walidacji

10.1. Role osób zaangażowanych w przeprowadzanie walidacji

Poniższą część należy czytać łącznie ze szczegółowym opisem funkcji przewidzianych w procesie walidacji, wymienionych w punkcie 9.

Rola asesora

Każdy asesor zatrudniony przez instytucję przeprowadzającą walidację jest przeszkolony w zakresie standardów przeprowadzania walidacji SQA. Dokładny przebieg walidacji zależy od potrzeb kandydata, ale zawsze uwzględnia następujące czynności:

  • zapoznanie kandydata ze szczegółowymi informacjami na temat roli SQA, WAMITAB, instytucji przeprowadzającej walidację, asesora i ewentualnie osoby prowadzącej szkolenie w procesie walidacji, a także na temat przebiegu procedury odwoławczej;
  • omówienie standardu kompetencji dla danej kwalifikacji;
  • omówienie rodzajów dowodów na posiadanie efektów uczenia się, które umożliwią zdobycie kwalifikacji oraz sposobu tworzenia portfolio;
  • wsparcie kandydata w przygotowaniu dokumentacji niezbędnej do zdobycia pierwszego zestawu efektów uczenia się składającego się na kwalifikację;
  • przeprowadzenie weryfikacji efektów uczenia się składających się na zestawy, z częstotliwością uzgodnioną z kandydatem;
  • odbycie pierwszej wizyty w miejscu pracy kandydata;
  • uzgodnienie liczby przyszłych wizyt w miejscu pracy kandydata oraz nakładu pracy wymaganego od kandydata do zdobycia kwalifikacji.

Rola ewaluatora wewnętrznego

Instytucja przeprowadzająca walidację stosuje procedurę ewaluacji wewnętrznej, w ramach której poddawane są ocenie wybrane przypadki weryfikacji dokonywanych przez asesorów. Służy to zapewnieniu spójności procesu walidacji ze standardem SQA. Ewaluator wewnętrzny może być obecny podczas weryfikacji efektów uczenia się posiadanych przez kandydata, choć przedmiotem jego oceny jest wyłącznie praca asesora. Rola ewaluatora wewnętrznego została szczegółowo przedstawiona w przewodniku dla instytucji nadających kwalifikacje regulowane przez Ofqual (Office of the Qualifications and Examinations Regulator), czyli odpowiednik SQA funkcjonujący w Anglii.

Rola ewaluatora zewnętrznego

SQA i WAMITAB wyznaczają ewaluatorów zewnętrznych do sprawdzania pracy instytucji przeprowadzających walidację. Ewaluator zewnętrzny może być obecny podczas weryfikacji efektów uczenia się posiadanych przez kandydata, jednak przedmiotem jego oceny jest wyłącznie praca asesora. Ewaluatorzy zewnętrzni są odpowiedzialni za zgodność między sposobem funkcjonowania instytucji a wytycznymi SQA.

10.2. Wsparcie kandydata

W trakcie ewentualnej realizacji programu szkolenia oraz w trakcie przeprowadzania walidacji asesor jest do dyspozycji kandydata. Jeśli kandydat nie może skontaktować się z wyznaczonym asesorem, zaleca się bezpośredni kontakt z instytucją przeprowadzającą walidację.

Podczas spotkania wprowadzającego kandydaci mają możliwość przedstawienia konkretnych potrzeb związanych z uczeniem się – są one włączane do strategii ubiegania się o kwalifikację przez kandydata.

10.3. Polityka równych szans

ICERMS prowadzi politykę równych szans. Na życzenie kandydata asesor może przekazać mu dokument opisujący zasady wdrażania tej polityki.

10.4. Procedura odwoławcza

Kandydat ma prawo złożenia odwołania od dotyczących go decyzji. Procedura odwoławcza instytucji przeprowadzających walidację jest omawiana podczas spotkania wprowadzającego, a dokument opisujący tę procedurę może zostać przekazany na życzenie kandydata.

Każdy kandydat biorący udział w procesie walidacji ma prawo do złożenia odwołania. Kandydaci muszą upewnić się, że wyczerpali procedury składania odwołań w danej instytucji przeprowadzającej walidację, zanim złożą odwołanie do WAMITAB.

Kandydaci wnoszący odwołanie mogą wskazać osobę lub współpracownika, który w miarę potrzeby będzie ich wspierał podczas procedury odwoławczej.

WAMITAB przestrzega procedur odwoławczych i procedur zgłaszania zastrzeżeń ustanowionych przez organy regulacyjne, w tym zasad poufności, zastrzegając sobie prawo do zmiany tej procedury zgodnie ze zmianami dokonywanymi przez organy regulacyjne w zakresie zasad odwołań i zgłaszania zastrzeżeń.

Aby odwołania były rozpatrywane w sposób sprawiedliwy i oparty wyłącznie na faktach, każde odwołanie jest nadzorowane przez członka personelu WAMITAB, który nie był bezpośrednio zaangażowany w proces walidacji. Ponadto na podstawie porozumienia między WIMATAB i  innymi instytucjami nadającymi kwalifikacje, zostaje wyznaczona niezależna osoba, która bierze udział w procesie podejmowania decyzji dotyczącej odwołania.

Procedura rozpatrywania odwołań:

  1. W pierwszej kolejności WAMITAB wyznacza skład panelu odwoławczego, w tym m.in. niezależnego obserwatora, który przez co najmniej siedem lat nie był członkiem komitetów instytucji nadającej kwalifikacje ani nie jest pracownikiem lub asesorem WAMITAB. Rolą niezależnego obserwatora podczas rozpatrywania odwołania jest przedstawienie bezstronnej opinii na temat procesu odwoławczego i podjętej decyzji.
  2. WAMITAB rejestruje otrzymanie odwołania w dzienniku odwołań i potwierdza je w ciągu dwóch dni roboczych.
  3. Kierownik ds. kwalifikacji sprawdza dokumenty, wybiera metody zbadania odwołania oraz planuje czas i dokładny przebieg procedury odwoławczej.
  4. Do osoby składającej odwołanie zostaje wysłane pismo z informacją na temat podjętych działań i szacowanego czasu zakończenia procedury. Na tym etapie należy zadbać o zapewnienie poufności danych osób biorących lub mogących brać udział w procedurze odwoławczej.
  5. Kierownik ds. kwalifikacji przeprowadza analizę zebranych informacji dotyczących danej sprawy, a następnie przygotowuje ich zestawienie wraz z wnioskami z analizy.
  6. Po zebraniu i przeanalizowaniu wszystkich informacji, kierownik ds. kwalifikacji wydaje opinię i zapisuje ją w raporcie z analizy odwołania. Niezależny obserwator wydaje opinię, czy proces został przeprowadzony zgodnie z procedurą odwoławczą WAMITAB.
  7. Pełny raport na temat rozpatrzenia sprawy odwoławczej zostaje niezwłocznie przekazany dyrektorowi naczelnemu WAMITAB.
  8. Dyrektor naczelny decyduje o kolejnych działaniach, w stosownych przypadkach konsultując się z niezależnym obserwatorem, aby rozstrzygnąć odwołanie i przygotować pismo do osoby składającej odwołanie z informacją o jego wyniku.
  9. W przypadku braku rozstrzygnięcia odwołania zostaje ono poddane niezależnemu przeglądowi, do którego powoływany jest kolejny niezależny obserwator. Przegląd nadzorowany  jest przez niezależną instytucję nadającą kwalifikacje, z którą WAMITAB zawarł porozumienie dotyczące takich przypadków, precyzujące m.in. zakres wsparcia osób wyznaczonych do zbadania sprawy. Osoba składająca odwołanie zostanie poinformowana na piśmie o decyzji o przekazaniu odwołania do niezależnego przeglądu.
  10. Jeśli w wyniku odwołania niezbędna jest zmiana w procedurze WAMITAB, zostaje ona niezwłocznie wprowadzona i poddana przeglądowi po sześciu miesiącach, aby zapewnić jej pełne wdrożenie.
  11. Badanie kończy się wpisem w dzienniku odwołań.
  12. Dokumenty związane z odwołaniem są przechowywane przez trzy lata.

Uwaga: Po zbadaniu odwołania, które kwestionuje prawidłowość przeprowadzenia procesu walidacji również w przypadkach innych kandydatów, WAMITAB dokonuje przeglądu wszystkich powiązanych procedur i podejmuje odpowiednie działania mające na celu zabezpieczenie spójności i rzetelnosci nadawania kwalifikacji.

11. Finansowanie

Zdobywanie kwalifikacji w branży gospodarowania odpadami może zostać sfinansowane na jeden z czterech sposobów:

  • samodzielnie – zdobycie całej kwalifikacji kosztuje około 2400 GBP;
  • przez pracodawcę – jest to najczęstsza forma finansowania procesu walidacji dla omawianych kwalifikacji;
  • z udziałem lokalnej firmy wspierającej przedsiębiorczość – agencje rządowe mogą wyrazić zgodę na sfinansowanie procesu walidacji dla omawianych kwalifikacji, ale tylko w 50%;
  • przez rząd szkocki – rząd może zapewnić kandydatowi 50-procentowe dofinansowanie do maksymalnej kwoty 1200 GBP, aby ten mógł zdobyć wybraną kwalifikację zawodową.

Powyższe mechanizmy dotyczą wyłącznie finansowania kwalifikacji zawodowych w Szkocji.

12. Kontekst funkcjonowania dobrej praktyki

12.1. Wymagania prawne w zakresie gospodarowania odpadami w Wielkiej Brytanii i Szkocji

Szczegółowe wymagania prawne dotyczące gospodarowania odpadami w Wielkiej Brytanii są różne w każdym z czterech podmiotów administracyjno-ustrojowych wchodzących w jej skład (w Szkocji, Anglii, Walii i Irlandii Północnej). Gospodarowanie odpadami medycznymi podlega ogólnemu prawodawstwu i wytycznym dotyczącym gospodarowania odpadami, ale w stosownych przypadkach – prawodawstwu lub wytycznym dotyczącym odpadów niebezpiecznych przyjętym przez poszczególne podmioty administracyjno-ustrojowe.

Na mocy ogólnokrajowego prawodawstwa oraz regulacji dotyczących zezwoleń na gospodarowanie odpadami, zarządzający lub operator instalacji gospodarowania odpadami musi „wykazać swoje kompetencje” (be able to demonstrate competence). Zazwyczaj robi to poprzez uzyskanie odpowiedniej krajowej lub szkockiej kwalifikacji zawodowej w zakresie gospodarowania odpadami. Kandydat może ubiegać się o certyfikat kompetencji technicznej (Certificate of Technical Competence, COTC). Jest to najczęściej stosowana ścieżka, choć istnieją również inne sposoby na wykazanie kompetencji. Uzgodnienia dotyczące wykazywania kompetencji różnią się w każdym z czterech podmiotów administracyjno-ustrojowych, ale wspólnym warunkiem jest konieczność wykazania kompetencji przez osoby zarządzające działaniami związanymi z gospodarowaniem odpadami lub operatorów instalacji do gospodarowania odpadami.

W Szkocji obowiązują przepisy z 2003 roku dotyczące uzyskiwania licencji na gospodarowanie odpadami (The Waste Management Licensing Regulations Scotland, 2003), które zostały zaktualizowanie w marcu 2011 roku. Dokonane zmiany wpłynęły na sposoby wykazywania kompetencji technicznych. Osoba posiadająca takie kompetencje nie jest już zobowiązana prawnie do posiadania certyfikatu kompetencji technicznej, ale certyfikat ten nadal pozostaje uznanym sposobem wykazywania kompetencji w Szkocji.

12.2. Kształcenie zawodowe w Szkocji

W Szkocji kształcenie zawodowe, inaczej kształcenie uzupełniające (further education), obejmuje osoby powyżej 16. roku życia, które po ukończeniu etapu edukacji obowiązkowej kontynuują naukę w college’ach w celu uzyskania kwalifikacji zawodowej. Krajowe priorytety dla kształcenia uzupełniającego i szkolnictwa wyższego zostały określone przez parlamenty Wielkiej Brytanii i Szkocji oraz zgromadzenia Walii i Irlandii Północnej. Opracowywanie, planowanie i wdrażanie polityki edukacyjnej, m.in. w zakresie kształcenia uzupełniającego, to obowiązki spoczywające na departamentach rządowych odpowiedzialnych za krajowe działy edukacji. W Szkocji odpowiedzialność za planowanie, finansowanie i zapewnianie jakości kształcenia uzupełniającego ponosi Szkocka Rada Finansująca (Scottish Funding Council, SFC) razem z Inspektoratem Edukacji Jej Królewskiej Mości (Her Majesty’s Inspectorate of Education, HMIE).

12.3. Instytucje nadające kwalifikacje w Szkocji

W Szkocji, podobnie jak w całej Wielkiej Brytanii, procesy kształcenia i nadawania kwalifikacji są rozłączne, choć mogą przebiegać w tej samej instytucji. Do tworzenia i nadawania kwalifikacji mogą być uprawnione m.in. podmioty prywatne, publiczne czy stowarzyszenia pracodawców. Muszą one wcześniej uzyskać akredytację od Szkockiego Urzędu do spraw Kwalifikacji (Scottish Qualifications Authority, SQA). Do największych podmiotów nadających kwalifikację należy sam SQA, podmioty niepaństwowe działające na terenie całej Wielkiej Brytanii (np. City&Guilds czy Pearson) oraz szkockie szkoły wyższe.

SQA jako instytucja, która jednocześnie nadaje kwalifikacje, akredytuje inne instytucje nadające kwalifikacje, odpowiada za standardy nadawania kwalifikacji i ma prawo do włączania kwalifikacji do Szkockiej Ramy Kwalifikacji, w dużej mierze jest organem samoregulującym się pod względem ustanawiania, utrzymywania i monitorowania wdrażanych standardów. Funkcjonują w niej trzy zespoły doradcze, które odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu standardów kwalifikacji:

  • Rada zarządzająca (SQA’s Board of Management);
  • Rada doradcza (SQA’s Advisory Council);
  • Komitet ds. kwalifikacji  (SQA’s Qualifications Committee).

Zgodnie z krajową ustawą w sprawie nadawania kwalifikacji z 2002 roku (Scottish Qualifications Act, 2002), ostateczną odpowiedzialność za kontrolę procedur funkcjonujących w SQA ponoszą szkoccy ministrowie.

W zakresie gospodarowania odpadami, głównymi instytucjami nadającymi kwalifikacje są SQA oraz lokalne oddziały Rady ds. Szkolenia i Doradztwa w zakresie Gospodarowania Odpadami (Waste Management Industry Training and Advisory Board, WAMITAB). Inne znaczące instytucje nadające kwalifikacje, które obejmują wiele kwalifikacji związanych z ochroną środowiska, to Award Scheme Development and Accreditation Network (ASDAN), EDI plc. oraz NCFE.

Certyfikaty związane z gospodarowaniem odpadami mogą być również przyznawane po ukończeniu zatwierdzonego programu szkoleniowego prowadzonego na przykład przez organizację branżową. Do takich organizacji należy m.in. Chartered Institution of Wastes Management (CIWM). Inną organizacją, która prowadzi wybrane kursy szkoleniowe (także online) w zakresie niektórych obszarów związanych ze środowiskiem i odpadami, jest Chartered Institution of Water and Environmental Management (CIWEM).

12.4. International Centre for the Environment Resource Management and Sustainability Limited (ICERMS)

ICERMS to krajowy ośrodek szkolenia zawodowego w zakresie kwalifikacji dla sektora gospodarowania odpadami i środowiska, zarejestrowany we wszystkich krajowych władzach odpowiedzialnych za szkolenie i nadawanie kwalifikacji w tym sektorze. Członkowie personelu należą do Chartered Institution of Waste Management oraz do Society of the Environment.

Instytucja ta działa w ramach systemów zapewniania jakości SQA i WAMITAB. Każdego roku ICERMS przyjmuje wizyty zewnętrznych ewaluatorów z SQA i WAMITAB, a okresowo podlega ewaluacji weryfikującej funkcjonowanie systemu ze strony SQA.

Wróć na górę